Sayfalar

1 Ağustos 2011 Pazartesi

Tarih sana notumdur: Benim için yeni bir hayatın miladı bugundur!

Tarih sana notumdur!

Aslında takip edenler bilirler, yaklaşık 2 sene evvel bir dönüşüm sürecine girmiştim. Artık hayat benim için mevcut rutininde akmamaya başlamıştı. Başlarda hevesim pek olmasa da bu süreçten kaçamayacağıma inancım tamdı. Bu nedenle hevessiz bir çaba içinde yeni bir serüvene adım atmıştım... Başlarda biraz zorlansam da, zamanla bu sürece uzun zamandır tam bir sessizlikle hazırlandığımı anlamam da çok gecikmemişti...
Bu sürecin sonunda, yaklaşık 2 sene sonra bugün geldiğim noktada geçmiş 6 belki 8 senenin yüzleşmesini geçtiğimiz hafta yaşadım.
Bir dönem benim için resmen bitti!

Süreç...

2003-2004 senelerinde (2 sene üst üste) iki burun ameliyatı olmuştum. Tüm doktorların hem fikir olduğu tek bir gerçek vardı. Bünyem zor bir bünye idi ve çok önemli bir gerçekle yaşamam gerektiğinde de ağız birliği etmişlerdi... Yaşamam gereken gerçek: Kaliteli bir nefes alamayacak olmam, hatta biraz daha ötesinde nefes alamadan yaşamaya alışmam gerektiğiydi...
Nedenine de değinmek gerek tabii... Nedeni, bünyemin burnumda oluşturduğu ve oluşturmaya devam edeceği POLİP ler... Poliplere bir nevi et beni de denilebilir... Tıp dünyası henüz neden oluştuğu konusunda bir fikre sahip olmamakla birlikte, bilinen bir tedavisi de bulunmuyor... Bilinen ve uygulanan tek yöntem ise KORTIZON...

Kortizonu bilen bilir... İnsanın dengesini bozar, hızlıca sorunların çözüldüğüne inanır, tedavi olmadığı gibi nedir ne değildir, belirsiz bir ilaçtır... Yan etkileri henüz net bilinmemekle birlikte, kemik erimesine kadar vardığı bilinen bir gerçektir. Yanında kilo aldırması, ödeme tutması, şişkinlik de bonuslarıdır...

Kortizon çok da yabancısı olmadığım bir gerçek aslında... Malum bir de sonradan olma bir astım hastasıyım... Astımlılar bilir ki, ilaçlarda doz orantılı kortizon mevcuttur... Nefesin bilinen en etkili açıcısı kortizondur çünkü... 2. ameliyatımdan evvel de bir kür kortizon aldığım için aşağı yukarı beni nasıl sarsacağı tecrubeyle sabitti... Ama bu kadarını da beklemiyordum açık söylemek gerekirse...

Aradan geçti 6 sene... Geldik bugüne...

2 Ameliyatımdan sonra bünyemin yeniden çok miktarda polip oluşturduğunu gittiğim dr. un muayanesinde ultrason ile bizzat şahit oldum. Geçtiğimiz 6 sene içinde burnum fazla mesai yapmış olmalı, lakin burnumun içinde hareket edecek delik kalmamış!
Bu tabloyu görünce, ufak ufak hayatımda kabullendiğim kortizon gerçeğiyle bir kez daha yüzleşmiş bulunmaktayım. Ameliyat kaçınılmaz, ama bu kadar büyük parçalara ameliyat riski... Bu nedenle de poliplerin küçülmesi için tek yapılabilecek olan çözüm(!) kortizon tedavisine geçen hafta ile yeniden başlamış bulunmaktayım... Hemde oldukça dozlu bir şekilde...
Günde 5 tablet ile tedaviye başladık... Benim bünyem (ki herkesin hemen hemen vereceği tepkiler) allak bullak oldu... 4 gün kendime gelemedim desem ne abartmış ne de küçümsemiş olurum! Neyse ki dozlar dün itibariyle 4' e düştü... Bünyemde yavaş yavaş gerçekle yüzleşti... Ve tedavi(!) hız kesmeden devam etmekte... 17 ağustos' ta ilaçlar bitiyor... Sonrasında bir dizi film çekimi operasyonu ve ameliyata hazırlık süreçleri başlıyor...

Sonuç: Reddetmek yerine, kabullenmek!
6 Sene sonra yüzleşmeye cesaret ettiğim bu durum karşısında bende boş durmadım... Kendime bir dizi çeki düzen vermek için kolları sıvadım... Madem o benden gitmiyor, bende onun rahatını kaçırmak için elimden geleni ardıma koymamalıydım...

İlk iş, bir beslenme uzmanına gittim. Enine boyuna süreci anlattım, artık kararlı olduğumu anlattım. Hayatımı değiştirmek, beslenme düzenimi iyileştirmek ve en önemlisi hayatımda saplanıp kalan kortizon gerçeğiyle nasıl başa çıkacağımı öğrenmek asıl amacımdı. Kendisi güzel bir program hazırladı. Şimdilik şükür çok zorlanmıyorum... Bir fiil neler yapmam gerektiğini anlattı, uygulamalar verdi.. Bana da söz dinlemek düşüyor, kıssadan hisse...
Ve DİNLİYORUM! Bu sefer kimse için değil, kendim için dinliyorum....

İkinci adım, uzun zamandır ertelediğim kapalı çakra çalışmalarıma geri dönmek oldu... Gerekli ön hazırlıklar bugün itibariyle tamamlanacak ve süreç 27 gün olmak üzere yarın sabah başlayacak...

Üçüncü adım ise, henüz netlik kazanmasa da, sporlu bir hayata adım atmak için çeşitli girişimlerde bulunmam oldu... Ameliyat ve süreç izin verirse, ekim gibi spor da artık hayatımın bir parçası haline gelecek...

Dördüncü adım ise, ertelediğim her şeyi tek tek hayata geçirmek olacak...

Süreç başladı Abbas, bağlasan durmaz!

Ve... Tarih sana notumdur! Yeni hayatımın miladı bugündür! Yaz bir kenara...

PS: (Reklama da girse fark etmez tabii ne de olsa kişisel bir blog burası :) Beslenme Uzmanım: Selahaddin Dönmez... Kendisi bir dönem ablamla da çalıştığı için ön bilgi konusunda sıkıntı yok... İlgilenenlere iletişim bilgilerini verebilirim)


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder