Hayata da egemen olan rengin gri olduğunu öğrenmem çok geç olmamıştı. Siyah ve beyazın ince ayar ortası. Ortalama hayatların rengi gri. Belki de ben beceremediğimden ortalama yaşamayı, sevmiyorum griyi yaşamayı.
Yaşamın içinde hep siyahı siyah, beyazı beyaz aradım durdum ben. Ama gördüm ki hiçbir şey siyah ve beyaz gibi değil. Aslında ne siyah var, ne beyaz.
Eee tüm renkler aynı hızda kirleniyormuş önceliği beyaza vermişler. Geceye karanlık çöktüğünde gece bile siyah değil aslında. Ne de olsa her karanlıkta bir ışık yok mu sonunda.
Ne beyaz beyaz, ne de siyah siyah. İçinde tonlar gizli. Bakmayı bildiğinde görebildiğin. Adsızlığı da buradan gelir. Gördüğünde adı sen olabil diye.
Kim bilir...
(sg-1998)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder