Kendimi daha çok sevmeyi seçiyorum...

Evet yaşadım. Kabul ediyorum. Yaşadıklarımın  bundan böyle bana engel oluşturmasına izin vermiyorum!
Önce kendimi affediyorum... Affederek, kendime olan borcumu ödüyorum. Bu vesileyle yoluma çıkan, karşılaştığım belki gölgesinde soluk soluğa kaldığım herkese, yaşattıkları, yaşadıklarım ve yol arkadaşlıkları için teşekkür ederim. Yol arkadaşlarımla büyüyorum. 
Gittikleri için ve geride kalanlar için de minnettarım.
Ve...

"Hemen şimdi ve burada bir seçim yapıyorum…

Kendimi daha fazla sevmeyi seçiyorum, biliyorum ki o zaman seni daha fazla seveceğim.

Kendime daha fazla değer vermeyi seçiyorum, biliyorum ki o zaman senin değerini daha fazla göreceğim.

Kendimi daha fazla takdir etmeyi seçiyorum, biliyorum ki o zaman seni daha fazla takdir edeceğim.

Yol almayı, ilerlemeyi ve gelişmeyi seçiyorum, biliyorum ki o zaman senin yoluna daha fazla saygı duyacağım.

İnsanlara yardım etmeyi ve bana edilen her yardımı sevgiyle kabul etmeyi seçiyorum. Biliyorum ki o zaman senin ellerini daha sıkı tutacağım.

Mutlu olmayı ve yaşamdan tat almayı seçiyorum, biliyorum ki o zaman seni daha fazla mutlu edeceğim.

Eğer seni yeterince sevmiyorsam, değer vermiyorsam, takdir etmiyorsam ve sana yeterince yardım edemiyorsam bunlara benim de ihtiyacım olduğu içindir. Bende eksik olanı, kıt olanı hatta olmayanı sana nasıl verebilirim ki?

Şimdi kendimi yeniden biçimlendireceğim, sevgi üreteceğim kendim için, değer, güven, sayı üreteceğim ve bunları sadece kendime sunacağım. Sonra bolluk olacak, yağmurlar yağacak, ekinler büyüyecek, çiçekler açacak yüreğimde…

Toplayacağım o çiçekleri, biçeçeğim ekinleri ve sana sunacağım her birinden bol bol…

Şimdi lütfen müsade et, kendimi sevmeye gidiyorum ve sana ellerim dolu döneceğim."

PS: Berna Özcan Demir'in Gerçekten yazısından alıntıdır...

Fon müziği ise Birsen Tezer' den gelsin... "Kusura Bakma"

Bızdık...